Week 9 in Kenia

Maandag heb ik weer bij 2 bevallingen kunnen helpen. De andere 2 vrijwilligsters waren er ook, en die hadden de eer om ieder een bevalling te “doen”. De eerste bevalling ging heel erg snel. Voor de vrouw was het haar 5de kind. Toen ze eenmaal klaar was om te bevallen/te persen was het kindje in 3 persen eruit. De volgende bevalling volgde daarna al vrij snel. Deze ging wat moeizamer. Het was voor die vrouw haar eerste kindje. Ze moest helaas wat geholpen worden, ze moest worden ingeknipt, erg pijnlijk dus. Maar toen ze uiteindelijk haar kindje in handen had, was ze dolgelukkig. Tranen van geluk en ze bekeek haar kindje van alle kanten, dat was heel erg mooi en ontroerend om te zien. Helaas waren er daarna niet meer vrouwen die dag die klaar waren om te bevallen.

Dinsdag en woensdag waren hele saaie dagen. Af en toe wat wonden verzorgd en even aanwezig geweest bij de cosulten van de dokters/verpleegkundige. Beide dagen kon ik vroeg naar huis omdat rond 11/12 uur er geen patienten meer waren.

Woensdag ben ik ook 's middags naar timboni geweest om weer naar mijn oren te laten kijken. Want helaas heb ik weer!! last van mijn oren :-(
Helaas was de arts/verpleegkundige die vorige keren er was er niet, dus ik moest nog even een dagje wachten.

Donderdag, er stond een outreach op de planning. En het ging, niet zoals de vorige 2 keren, eindelijk door. Op de planning stond het dorpje mida. Onderweg met de tuktuk hadden we nog politie controle, maar we mochten al snel weer doorrijden. Daar aangekomen bleek onze outreach plek bij een schooltje te zijn. Er werd voor ons wat schoolbanken naar buiten gebracht, onder een paar grote bomen. We hadden een hoekje gemaakt voor vaccinaties en een hoekje voor de hiv testen. Toen begon het wachten. We weten nooit van te voren hoeveel mensen er komen. Na even wachten hadden we een paar patienten. Maar al snel begrepen we dat de omgeving weer niet (vorige outreach ook al) goed/op tijd/genoeg geinformeerd was. Dus we hebben vooral zitten wachten. Uiteindelijk 11 patienten getest op HIV, waarvan ook een aantal nieuwschierige schoolkinderen/tieners. Rond half 1 gingen we weer terug. In de middag ben ik weer even naar het weeshuis geweest. Even wat rond gelopen en her en der wat geholpen. Erg leuk om te zien/merken hoe blij de kinderen zijn als ik er weer ben. Later in de middag ben ik dus weer terug gegaan naar timboni om naar mijn oren te laten kijken.
Niet lang na dat ik aangekomen was, viel ik met mijn neus in de boter. Er was op dat moment een vrouw die klaar was om te bevallen. Dus eerst heb ik samen met josje geholpen met de bevalling. Het ging heel snel, in een paar persen was het kindje eruit. Een gezond jongetje.
Uiteindelijk heeft de dokter/verpleegkundige weer naar mijn oren gekeken en kwam eruit dat mijn oren weer beginnen te ontsteken. Vandaar ook de pijnklachten die ik weer heb. Ik heb weer anti biotica kuur gekregen en over 2 weken gaat ze dan mijn oren uitspuiten. Dan hopen dat het voorgoed weg is, want het begint me te irriteren.

Vrijdag overdag heb ik niet zo veel gedaan. Ik had namelijk donderdag besproken om vrijdag op zaterdag nacht een nachtdienst te werken. Ik was wel heel erg benieuwd hoe dat zou gaan. Ik hoopte natuurlijk op veel bevallingen. De verpleegkundige begint haar dienst om 7 uur in de avond en werkt dan tot 8 uur de volgende morgen. Ik ben rond 9 begonnen. Ik was heelaas net te laat voor een bevalling. Het was wel een bijzondere sfeer. Heel vredig en bijna misterieus.Vrijwel de hele nacht was het rustig. Bijna geen patienten. 2 vrouwen die dachten dat ze dachten dat het tijd was, maar dat was het nog niet en die werden weer naar huis gestuurd. Ook in het begin van de nacht een paar keer patienten met pijnklachten (gewone patienten, geen zwangere vrouwen). Die werden met paracetamol weer naar huis gestuurd. Vrijwel de hele nacht kunnen rusten dus. Rond 6 uur kwamen er bijna tegelijk 2 vrouwen binnen die klaar waren om te bevallen. De eerste vrouw had al 9 cm ontsluiting. Toen we bezig waren alles klaar te leggen en daarna de vliezen te breken kwam er nog een vrouw binnen. Toen ze op het andere bed lag zagen we dat we haar eerst zouden moeten gaan helpen. De navelstreng hing er voor een deel al uit en het hoofdje was al zichbaar. Met een paar persen was het kindje er al uit en konden we al snel de volgende bevalling begeleiden. Deze ging ook erg snel. Nadat de vliezen waren gebroken was ook dit kindje binnen een paar persen eruit. Allebei de kindjes waren redelijk zwaar, rond de 4,5 kilo.


Gister, nadat ik eerst een paar uur had geslapen ben ik naar het strand geweest. Weer lekker bijgekleurd. En vandaag ook weer naar het strand geweest. Dit keer naar een ander strand. Het was erg mooi daar en je kon er ook beter zwemmen. Jammer dat het best ver weg is (niet op loopafstand).

Morgen begint alweer mijn laatste week vrijwilligerswerk, erg ongelofelijk. Aan het einde van de week staat een tripje naar Lamu gepland. Dus ik moet nog even kijken wanneer ik mijn volgende (en waarschijnlijk tevens laatste) reisverlag zal plaatsen.

Tot volgende week!